கதையின் தலைப்பு :
மகனை விற்று துட்டு சம்பாதிக்கும் அம்மா
என் பெயர் வினிதா.எனக்கு பெற்றோர் இல்லை..கணவன் மட்டுமே..எனக்கு இப்போது வயசு முப்பத்தாறு ஆகுது..என் சைசு 40-42-42..மொலைங்க கேரளத்து பலாக்காய்கள் போலவே கிண்ணுனு இருக்கும்..சூத்துக்கள் நல்லா அகலமாக இருக்கும்..என் அக்குள் புண்டைல மயிராக இருக்கும்..
.நாங்க அந்த நகரத்துல இருக்கோம்..சாதாரண ஒட்டு வீடுதான் ..நான் கூலி வேலைக்கு போறேன்..இருவது வருஷம் முன்னே எனக்கு மேரேஜ் .ஆனது.கணவன் சரியான குடிகாரன்..தேவடியா மகன் மேரேஜ் ஆகிய ஒரு வர்சத்துலயே தன்னோட ப்ரெண்டுகூட படுக்க சொன்னான்..முதலில் மறுத்த நான்..எனக்கு வேறே போக்கிடம் இல்லை என்பதால் வேறே வழியில்லாம ஒத்துக்கிட்டேன்..அந்த தாயோளி என்னை முதலாளி ப்ரெண்டுங்க எல்லார்ட்டயும் படுக்க வச்சான்..முதலில் அருவருப்பாக இருந்த எனக்கு போகப்போக சுகமாக ஆகியது..எப்படா புருசன் கூட்டிகிட்டு வருவான்னு எதிர்பாத்து காத்திருக்க தொடங்கினேன்..என் வூட்டுக்கு பக்கத்து வீடுகளில் இதையெல்லாம் பெருசா எடுக்க .மாட்டாங்க.ஏனெனில் பெரும்பாலான பொம்பளைங்க நெறைய பேர்க்கு கூதி காட்டுறவங்கதான்..
இப்படி இருக்கைல எனக்கு ஒரு பையன் .பிறந்தான்.அஞ்சு வயசு வரைக்கும் நல்லாத்தான் .இருந்தான். விளையாடிட்டு சிரிச்சு மயக்கிட்டு இருந்தான்..அக்கம் வூடுகளில் என் மகன் ராசா போல..எல்லார்க்கும் அவனோட குறுகுறு பார்வையும் மழலை பேச்சும் பிடிக்கும்…பையனுக்கு விநோதன் என்று பெயரிட்டேன்..என் புருசக்கூதி என் மகனை கொஞ்சினதுகூட இல்லை.
திடீரென விநோதனுக்கு .காய்ச்சல் .வந்தது.டாக்டர்கிட்டே கூட்டிப்போக..கொஞ்ச நாளில் சரியானது..ஆனா..அய்யோஓஓஓஓ..நான் நித்தமும் மண்டியிட்டு வணங்கும் யேசுராசா கைவிட்டாங்க..என் விநோதன் காய்ச்சல் முடிந்த பிறகு பேசுவதை இழந்தான்..எப்போதுமே எதையோ வெறித்து பார்த்துகிட்டே இருக்க..கொஞ்ச நாளில் சித்தபிரமை பிடித்ததுபோல ஆகிப்போனான்..எனக்கு மண்டைல பரங்கிமலையே வைத்ததுபோல பாரமாகியது..விநோதன் சாப்பிட குளிக்க மட்டுமே அவனால முடிந்தது..மத்தபடி படிக்கவோ இல்லே வேறே வேலை செய்யவோ முடியாம போனது விநோதனுக்கு..சாப்பிட்டவுடன் திண்ணைல போய் உட்கார்ந்து என்னவோ பேசிகிட்டு இருப்பான்..அவனால யார்க்கும் எந்த உதவியும் இல்லை..தொந்தரவும் இல்லை..நான் நித்தம் நித்தம் விநோதனை நினைத்து வேதனைப்பட்டேன்..சர்ச்சுல போய் பிரார்த்தனை செய்தேன்..
புருசனின் கொடூரம் அளவுக்கு மேலே போக..எனக்கே அந்தாளை போட்டு தள்ளிடலாமா என்றுகூட ஆனது..வெறுப்பின் உச்சத்தில் .இருந்தேன்.
விநோதனுக்கு சுமார் பதினாலு வயதாகும்போது என் புருசன் மரித்துப்போனான்..எனக்கு அந்த கண்டாரோலி செத்தது சந்தோசமாவேயிருந்தது ..கவலைப்பட எதுமே இல்லை..
விநோதனை வச்சி அந்தாளை அடக்கம் செய்தோம்..எங்க சர்ச்சுல எனக்கு நிதி உதவி செய்தாங்க..வீட்டை கொஞ்சம் ரிப்பேர் செய்தேன்..மீதமுள்ள தொகையை டெபாசிட் செஞ்சேன்..விநோதன் வழக்கம்போலவே திண்ணைல உட்கார்வதை பழக்கமாகி கொண்டான்..
விநோதனுக்கு தினமும் இரண்டு கட்டு பீடி இருந்தாலே போதும்..தவிர மூணு டயத்துக்கு சாப்பாடு..ட்ரெஸ்கூட லுங்கியும் மேலே சர்ட்டும் மட்டுமே..காலை எழுத்து பாத்ரூம் போய்ட்டு அவனே குளிச்சிக்குவான்..டிபன் தின்னுட்டு திண்ணைல உட்காருவான்..இரவு படுக்க மட்டுமே வூட்டுக்குள்ளாற வருவான்..
அன்று..சரியான மழை..அதிகாலையே துவங்கிட்டது விநோதனால் வெளிய திண்ணைல உட்கார முடியாது..நான் அவனிடம் அவனுக்கு பிடித்த பீடிக்கட்டை கொடுத்து வூட்டுக்குள்ளாறயே உட்கார சொன்னேன்..அவனும் சுவரை வெறிக்க பார்த்துகிட்டே அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்தான்..
எனக்கு வூட்டை க்ளீன் செய்து துடைக்கும் வேலை இருக்க..விநோதனை கால்களை சேர்ல மடித்து உட்கார சொல்லி..வூட்டை பெருக்கி கூட்ட துவங்கினேன்..கீழே குனிந்து கூட்டும்போது என் முந்தானை சரிந்து கீழே தொங்கியது..நான் ப்ரா போடவில்லை..ப்ளவுசுக்குள்ளே இருந்து என்னோட மொலைங்க ப்ளவுசை பிளந்துகொண்டு வருவதுபோல தொங்கிக்கொண்டு நின்றன..
விநோ சேருக்கடில குனிந்து கூட்டினேன்..சேலை தடுக்கியது..சேலையை முழங்காலுக்கு மேலே தூக்கிகிட்டேன்..வழிச்சிட்டுதொடைகள் ஆண்களைப்போல மயிரோடு இருந்தன..கீழே குனிந்து நல்லா கூட்டினேன்..
எதேச்சையாக விநோவை பார்க்க..என் தலையில் ஆயிரம் கற்களை போட்டதுபோல அதிர்ந்தேன்..என் விநோ என் மொலைங்களையே வெறிக்க வெறிக்க பார்த்துகிட்டு இருந்தான்..அவனது லுங்கி விலக்கி சுன்னிய தடவிகிட்டு இருந்தான்..எனக்கு முதலில் ஆத்திரமாக வந்தது..இருந்தாலும் பாவம்..மனநிலை சரியில்லாதவன் என்று அப்டியே விட்டுவிட்டேன்..
எனக்கு மீண்டும் விநோ சுன்னிய பார்க்கனும்போல இருக்க.நைசாக பார்த்தேன்..விநோ இப்போது லுங்கிய கீழிறக்கி பீடிவலிச்சிக்கிட்டு இருந்தான்..நான் மீண்டும் அவனிடம் பேச்சுக்கொடுத்தேன்..
